Rozdział 20

Osaka, Japonia 20:03

Samira

-Samir budzimy się.-gdzieś słyszałam głos Harry'ego. Powoli otwierałam oczy i od razu oślepił mnie blask światła w samolocie.

-Gdzie jesteśmy ?

-Na miejscy skarbie. Wstawaj jedziemy do hotelu.

-Tak jest kapitanie.

-Bardzo śmieszne Samir.-powiedział rozbawiony Harry.

Wyszliśmy z samolotu i skierowaliśmy się w stronę samochodu, który zawiózł nas do hotelu.

Kiedy wyszliśmy z samochodu wmurowało nas w chodnik

-O mój boże.-powiedział Lou.-To ma chyba ze 2 metry.

Weszliśmy do holu gdzie było wyjątkowo cicho, a z głośników w suficie leciała uspakajająca muzyka. Dostaliśmy klucze do naszych pokoi po czym wsiedliśmy do windy i wjechaliśmy na piętro. Na szczęście Niall tak jak ostatnio zatroszczył się o mnie i dostałam własny pokój, ale połączony drzwiami z pokojami Niall'a i Harry'ego. Położyłam swoje walizki po czym poszłam na balkon. Widok był niesamowity. Nie wierzyłam, że na świecie są tak piękne miejsca. Nagle poczułam czyjeś ręce wokół mojej talii i głowę na ramieniu. 

-I jak podoba ci się ?

-Pewnie, że podoba.

-Wiesz jakie są dwie rzeczy, które lubię podczas trasy ?

-Hmm ?

-Najlepszą częścią trasy jest to, że mogę zobaczyć tyle wspaniałych miejsc, o których nawet mi się nie śniło.

-A ta druga rzecz ?

-Ty.-powiedział i pocałował mnie w policzek. Zrobiło mi się ciepło na sercu. Nigdy nie myślałam, że będę dziewczyną samego Harry'ego Styles'a. To jakby sen, z którego nie chcę się obudzić.

-Widać jesteś bardzo zamyślona.

-C-co, przepraszam zamyśliłam się.

-No widzę, bo zadałem ci 3 razy to samo pytanie i nie raczyłaś odpowiedzieć.

-No, więc co powiedziałeś ?

-Mówiłem, że idziemy jutro z chłopakami pozwiedzać miasto. Każdy idzie osobno żeby nie było większego chaosu i pytałem się czy nie poszłabyś ze mną ?

-Okej i tak nie mam co robić, a pozwiedzanie miasta jest ciekawą atrakcją. Zobaczymy co się takiego wydarzy.

-Co masz na myśli ?

-Nic takiego.

-Samir powiedz co masz na myśli.

-Nic.

Samir powie....

-A tutaj się schowały gołąbki.-na balkon wszedł Nialler. Dzięki Bogu.

-Niall, ty musiałeś wejść akurat w tym momencie ?-spytał z ironią Harry.

-Tak musiałem. Paul kazał wam iść spać, bo jutro jak wiesz idziemy na miasto.

-Niall ma rację. Idziemy spać Harold.-strąciłam jego ręce i weszłam do środka.

-No idziemy Samir.-Harry wszedł za mną.

-Osobno!-usłyszeliśmy krzyk Niall'a na co Harry trochę posmutniał. Pocałowałam go namiętnie w usta i weszłam do łóżka. Harry też poszedł do siebie mówiąc ciche "dobranoc".

Rano wstałam bardzo wcześnie.Umyłam zęby, włosy związałam w wysokiego koka i ubrałam ciuchy typowe dla turystki. Co dziwne zrobiłam nawet małą gimnastykę co dla mnie jest dziwne, bo nigdy tego nie robiłam. Wzięła plecak gdzie powkładałam najpotrzebniejsze rzeczy i wyszłam z pokoju. Na korytarzu dałam Paul'owi klucz, bo znając mnie on się zgubi w przeciągu 5 sekund i poszłam do salonu gdzie chłopcy jedli śniadanie.

Harry 8:21

Jedliśmy z chłopakami właśnie śniadanie kiedy drzwi otworzyły się z hukiem. Spojrzeliśmy w tamtą stronę i zobaczyliśmy uśmiechniętą Samir.

-Dzień dobry chłopcy!-powiedziała i dosiadła się do nas zabierając jedną kanapkę, a potem kolejną i kolejną. Gapiliśmy się z chłopakami na siebie i nie wiedzieliśmy o co chodzi, a najlepsze było to, że ja będę musiał to znosić. Po śniadaniu zjechaliśmy na dół i w holu Paul przedstawiał nasz grafik.

-Louis i Niall idziecie we dwójkę.Pojedziecie do wesołego miasteczka.

-Tak dzięki ci pani.-Nialler uniósł ręce do góry, a my wybuchnęliśmy śmiechem.

-Liam i Zayn wy idziecie na rynek. To coś w rodzaju Time Square.

-Tak jest Higgins.-Liam zasalutował.

-A nasza para gołąbków czyli Samir i Harry idą zwiedzić Zamek, Wieżę,Dōtonbori i jak starczy czasu to możecie iść do wesołego miasteczka.

-Okej.-powiedzieliśmy równo.

-Obiad jecie na mieście, kolację też i widzimy się tu o 21:30. Idą z wami 6 ochroniarzy także bez obaw.

Wsiedliśmy do samochodu i pojechaliśmy z Samir najpierw do jakiegoś zamku. Był bardzo ciekawie zrobiony jak to w Japonii. Później pojechaliśmy na wieże. Była też bardzo ładna.

Następnie pojechaliśmy do jakiejś restauracji, ponieważ byliśmy już głodni, a potem pojechaliśmy do wesołego miasteczka. Byliśmy chyba na każdej karuzeli, diabelskim młynie i Domie strachów. Kiedy już schodziliśmy zobaczyliśmy chłopaków , którzy śmiali się z Samir  jak nienormalni. Ostatecznie pojechaliśmy do hotelu. Rzuciłem się na łóżko i tak zasnąłem. Jutro przecież koncert.